با فرزندم توجه والدین گرامی و مربیان محترم مهد کودک‌ها را به نکات تربیتی زیر در مورد بازی کودکان برگرفته از کتاب بازی درمانی هنر برقراری ارتباط جلب می‌کند:
- در سنین کمتر از ۱۰ تا ۱۱ سالگی، نشستن طولانی در یک محل برای کودکان دشوار است. کودک خردسال برای آنکه آرام در یک جا بنشیند، باید آگاهانه تلاش کند و بنابراین، انرژی خلاق او در فعالیتی غیرسازنده صرف می شود.
- در بازی، نیاز کودکان به فعالیت بدنی مورد توجه قرار می‌گیرد.
- در حین بازی، کودکان انرژی خود را صرف می‌کنند، برای وظایف زندگی آماده می شوند، به هدف دشوار دست می‌یابند و ناکامی ها و رنجش های خود را کنار می‌نهند.
- آن ها با دیگر کودکان تماس جسمی برقرار می‌کنند، نیاز خود را به رقابت، تخلیه و ارضا می‌کنند؛ اعمال خشونت‌بار خود را به صورت پذیرفتنی بروز می‌دهند و سازگاری با دیگران را می‌آموزند. بازی به کودکان امکان می‌دهد تا تصوراتشان را به آزادی به جریان بیاندازند، قواعد و هنجارهای فرهنگ خود را بیاموزند و مهارت کسب کنند.
- کودکان در خلال بازی، فردیت شخصیت خود را آشکار می‌سازند و آن دسته از منابع درونی خود را به کار می‌گیرند که ممکن است به عنوان بخشی از شخصیتشان در آیند.
کتاب بازی درمانی هنر برقراری ارتباط
نویسنده: گری لندرث
مترجم: فروزنده داورپناه